" این رجبیون "
انسان، مسافری است که دنیا را برای رسیدن به مقصد آخرت، در مسیر خود قرار داده و چه بخواهد و یا چه نخواهد، محکوم به سیر مسیری است که خدای قادر متعال او را از مبداء تا مقصد اینگونه طراحی کرده است و بعبارتی مرگ همانند تولد از حوزه اختیار او خارج است و اختیار به چگونه زیستن او مربوط است و نهایت هنر هر انسان، انتخاب راه و منش درست برای بهترین نوع عبور از مسیری است که در آن قرار داده شده و او باید آن را به هر نحوی طی کند و طبیعی است که خالق انسان، دنیا و آخرت، بهترین راهنما برای هدایت درست او تا معراج انسانیت است! و چه زیبا مولانا این حالت را به شعر آورد:
روزها فکر من این است و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خویشتنم!
ز کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود / به کجا می روم آخر، ننمائی وطنم!
مرغ باغ ملکوتم، نیم از عالم خاک / چند روزی، قفسی ساخته اند از بدنم!
مانده ام سخت عجب، کز چه سبب ساخت مرا / یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم!
آنچه از عالم علوی است، من آن می گویم / رخت خود باز بر آنم که همانجا فکنم!
تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی / یک دم آرام نگیرم، نفسی دم نزنم!
من به خود نامدم اینجا، که به خود باز روم / آنکه آورد مرا، باز برد در وطنم!
اخلاق و خودسازی که ابزار شبیه شدن انسان به کمالاتی است که در فطرت او نهاده شده، زیربنای ادیان الهی و ترجیحاً فلسفه بعثت پیامبر اعظم(ص) است و کسانی که آن را گم کرده و یا قادر به یافتن آن نباشند، بی تردید خود را گم می کنند و نمی توانند در وادی انسانیت گام بگیرند ، فلذا در همان عالم حیوانی خود می مانند و بقول حافظ عزیز:
تو کز سرای طبیعت، نمی روی بیرون / کجا به کوی طریقت، گذر توانی کرد!
معنویت و عبادت، ایجاد آمادگی و بکارگیری ابزار و وسایل مناسب برای طی طریق سالم و تضمین شده هست و ماههایی همچون رجب که در بیان پیامبر اکرم(ص) از آن به عنوان ماه خدا(شهرالله) یاد شده است، همانند جاده ایست که در دل ظلمت دنیا، چراغانی شده است و هر کس که بهره بیشتری از این ماه عزیز ببرد و از مواهب آن بیشتر استفاده کند و اصطلاحاً در شکار فرصت های معنوی رجب، هوشیارتر عمل کند، در اصل او برای ادامه سفر، توشه مطمئن تری را تهیه کرده و از ذخیره های بیشتری برخوردار می گردد! و یا همچون کسی است که مسافت بیشتری را در جاده های امن و چراغانی در شب های ظلمانی طی می کند، چرا که نور بیشتری را ذخیره کرده است!
اولین شب رجب المرجب که با میلاد خجسته و سراسر فرخنده امام محمد باقر(ع) همراه است، ۴ رجب شهادت جانگداز امام هادی(ع)، ۹ رجب میلاد خجسته مبارک امام جواد(ع)،۱۵ رجب وفات جانگداز حضرت زینب(س) و مناسبت های استثنایی دیگر مثل ۱۳ رجب میلاد سراسر اعجاز امام علی(ع)، ۱۳ تا ۱۵ رجب ایام البیض و شبهای اعتکاف در مساجد اصلی شهر و ۲۷ رجب مبعث پیامبر گرامی اسلام(ص) که مصادف با میلاد هدایت بخش اسلام عزیز است، همه و همه در ماه مبارک رجب المرجب نهاده شده است!
ماهی که قرائت قرآن و آداب و اذکار و ادعیه و نماز و اعتکافش، صدقه و زکات و صله رحم و عیادت و حلالیت خواهی های مومنان در این ماه عزیز، سرآمد همه عبادتهاست و برای زیارت ها و حج عمره نیز از بالاترین ثوابها برخوردار است و اعراب قدر این ماه را بخوبی دانسته و غالباً عمره خود را در این ماه بجا می آورند و چه بسیارند کسانی که سه ماه رجب و شعبان و رمضان را بعنوان با ارزش ترین ماههای خدا، دائم الصلاة شده و مخصوصاً با تهجد و شب زنده داری ها برترین عبادتها را از خود بیادگار می گذرانند.
خداوند ماه رجب را ماه خودش دانسته، ماه شعبان را ماه پیامبر اعظم(ص) و ماه رمضان را ماه امت پیامبر اعظم(ص) محسوب کرده و ناگفته معلوم است که ارج و قرب مومن در این ماه تا چه اندازه بالا و اجر عبادات و اعمال معنوی و مستحبات به چه میزان است!
ماه رجب تا اندازه ای عزیز و کریم و رفیع است که در روز قیامت کبری، منادی از جانب خداوند با ندای ملکوتی " این رجبیون " اهالی رجب و کسانی که ماه رجب را با تمام معنویاتش درک می کنند، برای ورود ویژه به بهشت عدن از طریق ابواب رحمت الهی، صدا کرده و آنها را فرا می خواند و آه حسرت از ضمیر تاریک همه کسانی که از ماه رجب غفلت ورزیده اند، بیرون می آید! اما کاری از دست کسی بر نمی آید!
رجب المرجب، اولین گام و مقدمه آماده شدن و صلاحیت یافتن مسلمانان برای ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان است و کسانی که رجب و شعبان را درک نمی کنند، مهمانان خوبی برای خدای متعال در ماه رمضان المبارک محسوب نشده و آنها هرگز به درجه " نفس مطمئنه " نایل نخواهند شد!
امیدوارم که ماه رجب، که ماه غبارروبی و خانه تکانی مومنان از مملکت وجودشان است، فرصتی برای ایمان آوری مجدد، تهذیب نفس و تزکیه روح تلقی شده و انسان با دوری از گناهان و ترک لذت های شیطانی و نیز عروج روحانی در اعتکاف های آسمانی، به مقام و لیاقت خلیفةالهی ارتقاء یابد!
در پایان یادآور می شوم که الحمدالله در ایران عزیز ما نیز از ماه رجب و مناسک آن و مشخصاً از مراسم اعتکاف بخوبی استقبال شده و حضور پررنگ جوانان و نوجوانان در این مناسک که حقیتاً علیرغم توسعه مکانی در هرسال باز هم با مشکل پاسخگویی به کثرت مستقبلین مواجه ایم، بسیار شعف بر انگیز بوده و ما خدا را از بابت همه نعمات و برکاتش و نیز این نعمت روحیه معنویت گرایی در جوانان بسیار شاکر و سپاسگذاریم. خدایا ما را آنی به خودمان وامگذار-آمین یا رب العالمین
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-۲۵/۳/۸۹
